Ο Ισαάκ είναι ένα «άδειο» αγοράκι. Έχει σώμα, μάτια, αλλά τίποτα εσωτερικά. Δεν μιλάει, μόνο που πότε-πότε ουρλιάζει. Ο Ισαάκ είναι αυτιστικός, και η ύπαρξη-ανυπαρξία του συνέτριψε σιγά-σιγά τη σχέση των γονιών του. Εκείνοι χώρισαν και ο Ισαάκ κατέληξε σε κλινική.

Ο Ερίκ Ντυμπόν, ο πατέρας, προσπαθεί να βρίσκεται σε τακτά διαστήματα μόνος με τον μικρό, μόνος και εκτός ιδρυματικού πλαισίου. Αλλά η προσπάθειά του προσκρούει εντέλει στην αντίδραση της πρώην γυναίκας του και τις «επιστημονικές» ενστάσεις του διευθυντή της κλινικής. Έτσι το Ίδρυμα θα γίνει ο αποκλειστικός χώρος των συναντήσεων πατέρα και γιου, για τις  οποίες, εξάλλου, ο Ισαάκ δεν φαίνεται να εκδηλώνει το παραμικρό ενδιαφέρον.

Ώσπου μια μέρα ο Ερίκ Ντυμπόν έρχεται στο επισκεπτήριο οδηγώντας ένα παλιό πράσινο Ντεσεβό που έχει απροσδόκητα κληρονομήσει. Όταν το βλέπει ο Ισαάκ, κάτι στη στάση του αλλάζει, και η αδιόρατη ρωγμή στο αδιαπέραστο, έως τότε, τείχος του αυτισμού έρχεται να σαρώσει τα πάντα: ο πατέρας αποφασίζει να απαγάγει τον γιο του και να ξεκινήσουν μαζί μια περιπετειώδη περιπλάνηση στο βολάν του πράσινου Ντεσεβό.

Αλλά ποιος είναι πράγματι ο Ερίκ Ντυμπόν, ποιο παρελθόν τον στοιχειώνει, τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει με τον γιο του και, τέλος, ποια είναι τα φαντάσματα που συνωστίζονται στο πίσω κάθισμα του αινιγματικού αυτοκινήτου;

Περιστοιχισμένοι από μυστηριώδεις ίσκιους, με διώκτες και αρωγούς που είναι ο καθένας τους κι ένας περίεργος κόσμος, οι δύο φυγάδες ρίχνονται σ’ ένα «απονενοημένο» ταξίδι ή μάλλον, και εκτός απροόπτου, σ’ ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή.

Αναμειγνύοντας αριστοτεχνικά διάφορα λογοτεχνικά είδη, το Πράσινο Ντεσεβό είναι μια συναρπαστική, γεμάτη τρυφερότητα ματιά στους όρους και τα όρια της ανθρώπινης επικοινωνίας.

Γεννημένος το 1972 στα περίχωρα του Παρισιού, ο Μανύ Κως μεγάλωσε σε ένα χωριό της Αβεϊρόν, «στο χείλος ενός γκρεμού, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία», όπως λέει ο ίδιος. Έφηβος, ονειρευόταν να γίνει συγγραφέας ή ροκ σταρ. Κατέληξε καθηγητής γαλλικών και εργάστηκε δεκαπέντε χρόνια στην εκπαίδευση.

Το 2005 αποφάσισε «να ξεσκονίσει τα παλιά όνειρά του»: παραιτήθηκε και εγκαταστάθηκε στην Τουλούζ, μοιράζοντας τον χρόνο του μεταξύ συγγραφής, μεταφράσεων και μουσικής. Η λογοτεχνία για εφήβους καλύπτει μεγάλο μέρος της συγγραφικής του παραγωγής. Έχει δημοσιεύσει διηγήματα, μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων τέσσερα δίγλωσσα (γαλλικά-αγγλικά), θεατρικά κείμενα, καθώς και δύο εικονογραφημένα άλμπουμ.

Στα γνωστότερα έργα του συμπεριλαμβάνονται τα: Romeo@Juliette [δίγλωσση γαλλο-αγγλική έκδοση, Talents Hauts, Παρίσι 2006],Visitez le Purgatoire (emplacements à louer) [Επισκεφθείτε το Καθαρτήριο (χώροι προς ενοικίαση),  D’un noir si bleu, 2009 (διηγήματα)], Solo rock (Talents Hauts, Παρίσι 2010), My love. Mon vampire [Αγάπη μου. Βρυκόλακά μου, Talents Hauts, Παρίσι 2013], Le pire concert de l'histoire du rock [Η χειρότερη συναυλία στην ιστορία του ροκ, Thierry Magnier, Παρίσι 2014], Le bonheur est un déchet toxique [Η ευτυχία είναι τοξικό απόβλητο, Thierry Magnier, Παρίσι 2017].

«Ένα όμορφο μυθιστόρημα για την πατρότητα, αλλά και μία υπέροχη ιστορία ανθρώπινων συναισθημάτων…»
Bsc News

«Ο Manu Causse επέλεξε να εισέλθει σε μία ευαίσθητη περιοχή με μία συναρπαστική ιστορία που έχει το ρυθμό μίας road-movie.»
Livres Hebdo

«Ένα συγκινητικό βιβλίο. Ο Causse εισάγει με ζωντάνια και σπιρτάδα τον αναγνώστη σε έναν περίπλοκο κόσμο που περιστρέφεται γύρω από ένα ξεχωριστό άτομο.»
Lecturama

«Ένα σύνολο χαρακτήρων που δεν λυγίζουν μπροστά σε κανένα στερεότυπο.»
Madmoizelle.com

«Μία ευαίσθητη και συγκινητική ιστορία ενός πατέρα έτοιμου να κάνει τα πάντα για να βελτιώσει τη σχέση του με το γιο του»
La Dépêche

«Με έκανε να ονειρευτώ μία εικόνα ζωγραφισμένη με τα χρώματα της ελπίδας.»
Télé 7 Jours